Hats-jesjiechtens
De volgende drie gedichten zijn in opdracht geschreven waarbij de thema’s eenzaamheid (Sjtil) , verliefd zijn (Iech jeleuf) en liefdesverdriet (Tsouw) de hoofdrol spelen. De drie werkjes moesten geschreven worden vanuit het oogpunt van een vrouw. Lees ze rustig en laat mij d.m.v. een reactie weten of dat gelukt is.
Sjtil
’t Is sjtil in hoes, zoeë oane diech
Oane diech um miech erum
Oane diene klank, oane dieng hank
Dieng werm erm die miech besjerme dónge
Die miech zoeëte en woa iech vóng
Wat-s doe miech joofs
Noen is ’t sjtil in hoes, iech mós eroes
Woa lu laache en durchjunt in vaste sjrit
Mar ‘t jeet nit, ’t vilt nit mit
Boese veul iech miech al jraad jans alling
In d’r naatspoem zits iech óp de bank
Kneie ópjetrókke, mit dieng foto in de hank
En iech jrank noa diech. Sjtondelank
Óp d’r jank vilt de tsiedónk in de bus
Iech los ze ligke bij al die angere
Iech wil nit alling zieë mar han jinne zin
Um wieër tse joa, um óp tse sjtoa, eroezer tse joa
Woa iech nit ving wat iech zuk, wat iech wil
In mie hats, in mie lief, in ós hoes is alles sjtil
Alling is mar alling
Iech jeleuf
Iech wees nit jód of-s te versjtees
Wat-s te allemoal mit miech dees
Durch diene blik en durch die laache
Deet mie hets-je sjprungsjer maache
Iech wós nit ins mieë dat dat jong
Dat zoeë jeveul óch nog besjtong
Iech kuet d’r janse daag durch zinge
En va vräud erum jon sjpringe
Iech jrieëmel wen iech an diech dink
Durch diene laach bin iech werm kink
Jidder daag kriet e jode renke
Wen dieng hank likt óp mieng henker
En die ieëtsjte kier: “Iech haod va diech!”
Passeret in-ens van al mit miech
Noen veul mie hats ins wie dat sjleet
Iech jeleuf dat dat mit ós waal klappe jeet
Tsouw
De vuurduur sjleet tsouw en vier zunt nit mieë
’t Jong óch nit angesj, ’t moeët waal zoeë zieë
Iech weul ós jeveul nog ing kier tseruk han
Doch went dat nit is jong, ja wat mós iech dan
Iech maach miech nieks wies, iech wós ’t al langer
Van dat sjpelsje van diech, van diech mit dat angert
Doe woars nog waal hei mar besjtimd nit bij miech
Dat wees me va binne en veult me jeliech
Wie tse dongs, wie tse jongs en verzukkets tse laache
En iech proberet um van de sjtukker nog jet tse maache
Iech wool nit jeleuve dat dat wat vier woare
Nit klappet, nit sjtimmet en voet zunt de joare
Va vrije, va sjweëve en ós leefde jeëve
Um tsezame nog lang en jeluklieg tse leëve
Iech zoeët dieng wermde en d’r blik in dieng oge
Mar wat is dat weëd went die blikke nit doge
Doe kiekets eraver en iech kriesjet diech noa
Wie de duur in ’t sjlaos vool en iech diech zoog joa
Doe toepes, doe deus, wat dees te mit miech
Noen kóm tseruk noa heem, iech haod doch van diech…..
Is dat nit jenóg?
Reactie (9)
Aggie Schaeps| 3 januari 2020
Geweldig Maurice……doe bis inne faine jeveulsmiensj.
Zoë leef dat sjrieve van diech.
Maurice Hinzen| 9 januari 2020
Dank diech Aggie!
Mariëlle| 3 januari 2020
Ze zijn alle 3 erg mooi geschreven.
Maurice Hinzen| 9 januari 2020
Dank je wel Mariëlle!
Ivonne Bres| 3 januari 2020
Wat een prachtige gedichten, zoveel gevoel. Alles is zo herkenbaar.
Maurice Hinzen| 9 januari 2020
Ivonne, dank je wel !
marie therese struver| 4 januari 2020
de woarheet ten top chapeau.
Maurice Hinzen| 9 januari 2020
Danke wa Marie Therese!
Anja| 25 februari 2020
Wauw wat sjun jesjreve. Jrusjer Anja